5 december 2011

5 December

Het kadootje van de Sint voor Ria bleek een botje te zijn welke gebroken was in haar voet. Gelukkig een nette breuk, anders had er een operatie moeten gebeuren. Na het verhaal van gisteren speelde het 2e deel zich af in een ander ziekenhuis Het Academisch Ziekenhuis

Er werd een foto gemaakt en de orthopeed constateerde een breuk in de voet. Dus 4 weken in het gips. Begonnen werd met standaard gips welke een week moet blijven zitten, dan is de zwelling weg en komt er een nieuw gips omheen. Dit gips is ook weer ONZE standaard gips, maar optioneel is het mogelijk, indien je het zelf koopt bij een Pharmaceutische winkel om waterbestendig gips te verkrijgen, kan je in ieder geval mee douchen. Dat hebben ik dan ook gekocht en moet het volgende week dinsdag meenemen naar de gipskamer 

Daar wordt gekeken hoe de pijnklachten zijn en eventueel weer een nieuwe foto gemaakt. De laatste afspraak voor ons vertrek uit Suriname, (eind december), wordt het zelfde ritueel gevolgd

Al het personeel was super vriendelijk, maar de hulp-middelen lieten te wensen over. Ria moest (met haar enorme pijn, en wist nog niemand dat het was gebroken) een kleine km hinken om een rontgenfoto te laten maken, want de hoeveelheid roelstoelen waren zeer beperkt.

Om de terugweg vertelde ik een taxichauffeur dat wij moesten proberen om een paar krukken te huren. Die wildvreemde man reed 16 blokken om, en haalde bij hem thuis 2 krukken op die wij konden lenen. Is dit klasse of niet

Ook in ons appartementencomplex was niets te veel om Ria te helpen. Stoelen werden aangedragen, spullen uit het appartement gehaald. Toppie. DAAR kunnen wij in Nederland nog wel een puntje aan zuigen

Ik moest dus ook alle boekingen afzeggen, daar zijn ze hier makkelijk in. Er wordt meteen 50% ingehouden, gelukkig dat we ook nog een annuleringsverzekering hebben

Dit zal voorlopig het laatste verslag zijn, want de eerste week komen wij echt niet verder dan het zwembad

Zo gauw er meer nieuws is dan laat ik het weten

Doei