21 november 2011
De vakantie is heerlijk begonnen in het koude, mistige Nederland
Wij waren wel enigszins voorbereid door onze vrienden dat er problemen waren met het SLM-vliegtuig. Er was zelfs iemand die afgelopen woensdag terug moest naar Paramaribo, maar maandag nog steeds in Nederland was.
Gisteren en vandaag heb ik haast de hele dag besteed aan contact proberen te maken met de SLM. Dit om duidelijkheid te krijgen of en wanneer wij zouden vertrekken.
De SLM bleek niet echt wat ze noemen gebruikersvriendelijk. Ik bezat 6 telefoonnummers, maar geen enkele was bezet door personeel. Maandag vanaf 09.00 uur waren ze weer present.
Meer had ik aan Buurman Paul, Familie Chelius en Familie Refos, die door interne contacten op Schiphol en Paramaribo mij goed hebben geinformeerd
In de namiddag kwam eindelijk het verlossende woord van de SLM. Zij vertelde mij dat de vlucht 24 uur was uitgesteld (dus eigenlijk oud nieuws). Wel werd ons aangeboden om eventueel een vlucht later terug te nemen (2 dagen - 4 januari), maar na contact te hebben gehad met Melita (onze contact in Paramaribo en beheerder van ons appartement) bleek 2 dagen extra boeken niet mogelijk zonder te verkassen naar een ander appartement
Dat de SLM zo'n ,,royaal'' aanbod deed heeft vermoedelijk te maken met de EU-claim en 1 dag appartement-huur welke ik voor ze in petto heb
Morgen om 10.45 uur brengt buurman Pieter ons naar Schiphol en hopen wij 15.15 uur te vertrekken. Ik heb alleen het onrustige voorgevoel dat de mist nog roet in het eten kan gooien, maar dat zien wij morgen wel
Resumerend morgen weg en gewoon 2 januari terug (als wij geen vertraging hebben)
22 november 2011
De tweede dag begon al weer lekker
Even controleren of nu alles voor elkaar is bij SLM, Computer opgestart en Mailbox geopend. Ja hoor mailtje van Schiphol. 15.15 gaat niet door wordt 18.00 uur. Potv............
Melita geinformeerd alsmede wegbrenger Pieter. Ze zullen wel blij met ons zijn
Nu maar weer afwachten op wat komen gaat
Op Schiphol een enorme drukte, rijen en rijen, gelukkig stonden wij voor in een rij, dit met het ook op een voorkeursplaats (voorin), maar ja, net als normaal, we kiezen alweer de verkeerde kassa. 2 mensen voor ons (duurde ruim 50 minuten)
Tot onze verrassing kwam Buurman Paul binnenwandelen, en heeft zich verdienstelijk gemaakt. Hij heeft op een gedeelte van de handbagage gepast (was natuurlijk te veel), maar we kwamen daardoor zonder bijbetaling door het inchecken heen. De tweede hand die Paul toestak was op de geneeskundige dienst van Schiphol, hij zorgde er voor dat Ria haar prik (buiktyphus) zonder vertraging kreeg ingespoten
Maar wat komen moest kwam toch, weer een klein beetje vertraging, had te maken met de catering, echter iedereen accepteerde dit met instemming, want de catering was heel belangrijk voor de meeste van de passagiers
De vlucht verliep vlekkeloos, om 23.55 kwamen wij op Zanderij aan (moest 23.30 uur zijn). We dachten even gauw de koffers te pakken, nee hoor, het duurde nog een klein uurtje
Buiten stond gelukkig een taxi voor ons klaar (chauffeur 1 1/2 uur staan wachten) en rondom 02.00 uur (Surinaamse tijd) waren wij op het appartement. Melita had voor een wijntje en diverse etenswaren voor het ontbijt gezorgd, dus dat was zeer attent. De koffers uitgepakt, want die stonden al drie dagen ingepakt en een douche genomen. Rond 04.00 uur lagen we in ons mandje
We dachten toen we slapen een gat in de dag, maar de biologische klok sloeg toe 06.30 uur waren wij beiden klaar wakker
Ik tik nu dit stukje (Ria staat onder de douche), met de wetenschap dat vandaag wel een duffe verloren dag zal worden
23 november 2011
Of we nooit zijn weggeweest
Dat je bepaalde indrukken nooit vergeet van een eerder verblijf was vandaag wel heel duidelijk, maar dat het zo realistisch en echt kan zijn heb ik nog nooit meegemaakt
We starten de dag heel voorzichtig omdat we toch nog wel wat duf waren van de voorafgaande dagen
Rustig ontbijten zat er niet in, want er moest toch een en ander worden geregeld, zoals inventaris controleren, SRD's regelen en de kennismaking hernieuwen met het personeel. Ook de eigenaren John en Melita kwamen langs
De voorzienigheid had het eerst goed met ons voor, want bij de Supermarkt waar wij naar toe moesten (2 km lopen) waren wij heel erg snel. De eerste de beste voorbijganger die wij de weg vroegen zei heel spontaan: ,,Stap in, ik breng jullie''. Deze man bleek ook nog kennis te hebben aan Broer Carlo, en zijn vader had nog gewerkt met Zus Jo (beiden behorende bij de Chelius-familie). Je ziet hoe het allemaal kan lopen. Na uitgebreid afscheid te hebben genomen van deze ,,Carlo Sweet'' gingen wij de supermarkt in.
Nu komt de clou, de herinnering aan ons laatste supermarktbezoek tijdens onze vorige vakantie was het uitbreken van een wolkbreuk. Regen Regen Regen
Jullie raden het nu vast al, na 10 minuten binnen te zijn geweest hoorde ik een bekend geluid, en ja hoor Regen Regen Regen
We zijn lopend, en met de bus, door plassen van 10 cm wadend naar huis gekomen. De situatue was exact gelijk aan februari.
Ik wil nog één opmerking toevoegen buiten de wens dat het niet zo lang blijft regenen als de vorige vakantie (7 dagen) ,,Ria had net haar haar gedaan''.
We hebben maar beneden wat te eten besteld en hebben de dag de dag gelaten
24 november 2011
Eerste tamme dag
De biologische klok is nog niet helemaal op orde want vandaag werden wij al om 07.00 uur wakker, we zijn maar opgestaan want het weer was toppie. Er zijn geen spectaculaire dingen gebeurd, dus maar een kort verslagje vandaag
We zijn naar de markt geweest, en als je spreekt van markt is dat een markt. Hallen vol met groenten, fruit, vis en snuisterijen. Ria in haar nopjes, er werden zeer veel soorten groenten verkocht waar ik nog nooit van had gehoord, bijv. boulanger (lijkt op onze aubergine - uiterlijk), dus dat krijg ik binnenkort voorgeschoteld. Gelukkig houd ik van al die buitenissigheden
Een leuke gebeurtenis op die markt wil ik jullie niet onthouden. In haar jacht op alles wat lekker LIJKT kwam zij de vis BangBang tegen. Deze vismarkt verkoopt verse vis, gerookte (warme vis) en gezouten/gedroogde vis. De BangBang is een vis van ruim een meter. Ria dacht, lekker dan heb ik iets in voorraad. Zegt tegen de verkoper: ,,maak van deze vis maar 4 file's''. De verkoper lachte van oor tot oor en gooit 4 van die vissen naar degene toe die de file's moest maken. Ria is 5 minuten bezig geweest om de verkoper ervan te doordringen dat het maar één vis moest zijn. Daar gaat me omzet dacht de verkoper. Ondertussen kocht een Surinaamse vrouw verse Talapia en Ria vroeg aan haar hoeveel zij moest betalen. Ria vond dit ook wat voor onze voorraadschuur en bestelde ook een stapeltje. Alles gaat per portie (stapeltje) daar. De volgende dialoog ontspon zich toen tussen de verkoper en de eerder genoemde vrouw: ,,Heb je de prijs al gezegd''. Voordat de vrouw antwoordde gaf Ria van repliek, ,,IK weet de prijs al''. Want als toerist wordt er meteen een ,,prijsje'' gemaakt
De rest van de tijd op het appartement/zwembad doorgebracht
25 november 2011
Onafhankelijksdag
Vandaag was de herdenking van het 36e jaar dat Suriname onafhankelijk is geworden. Deze dag wordt groots gevierd, denk aan onze Koninginnedag. Overal kraampjes waar vooral nash te krijgen is, alsmede Surinaamse petjes, vlaggetjes, etc. etc.
Het lijkt wel of alle culturen op hun paasbest zijn aangekleed. Folklore ten top. Een kleine indruk kunnen jullie zien via de foto's.
Het was bloedheet die dag en de feestiviteiten zouden al om 13.00 uur beginnen, dus wij rondom 12.00 uur naar het centrum. Wat een schouwspel, wat een parade van trotse mensen, alles paradeerde uren in het rond
Om 15.00 uur dachten wij zou het defilé beginnen, dus wij waren helemaal verrot van het lopen en hangen, en stonden voor het hekje op het Onafhankelijkheidsplein. Bleek het pas om 17.00 uur te beginnen. En je raad het al de eerste regendruppels vielen. We zijn toen maar de parade tegemoet gelopen om toch maar in beweging te blijven (met de paraplu op).
We hebben gewacht tot alles op het Onafhankelijkheidplein in slagorde stond, en bij de aanblik naar boven zijn we rap naar huis gegaan. Net binnen kwam de regen met bakken naar beneden en is het niet meer droog geweest
Jammer voor het evenement, al het buitengebeuren verknald en voor ons die dachten we gaan straks weer terug bleef een gezellige avond aan het zwembad onder de overkapping over. Dat ik 's morgen een beetje hoofdpijn had zal wel een andere oorzaak hebben
Twee leuke verhaaltjes nog
Tijdens ons inchecken op Schiphol zagen wij een paar medepassagers steeds naar Ria kijken, maar ja, wie kijkt nu niet naar Ria, maar midden op HET plein kwam een groepje Surinamers (incl. degene van Schiphol) naar Ria toe en riepen ,,Marianne Weber''. Ria antwoordde meteen dat zij vanavond zou gaan zingen
Wij lopens naar ons appartement toe en passeren een groepje oudere Surinamers (misschien wel de Suri bastards) en raken in gesprek over de economie van Suriname. Plots vroeg een van die heren aan mij of ik geinteresseerd was in een mooi negerinnetje, het koste alleen maar zijn commissie. De hele groep lette op mijn reactie, want het was (denk ik) gewoon als grap bedoeld. Gelukkig ben ik niet op mijn mondje gevallen en antwoorde: ,,Hoe kan je dat nu vragen met met vrouw in de buurt''. Dus ik had meteen de lachers op de hand
26 november 2011
Rondje Paramaribo-Noord
Eerst vandaag naar de centrale markt geweest om onze fruitvoorraad aan te vullen
We waren net terug toen we een boodschap kregen van Melita dat zij naar Paramaribo Noord ging en of we mee wilden gaan. Dat viel natuurlijk in goede aarde. Zij heeft ons deze (luxe) buitenwijk goed laten zien
Als verrassing gingen wij naar haar moeder toe. Wij hadden haar nog niet zo lang geleden gezien, want ze was met Melita in Nederland en ook bij ons in Diemen
We werden hartelijk ontvangen en naar Surinaams gebruik moesten wij ook genieten van een heerlijke maaltijd (haar formidabele okersoep)
's Avonds rustig op ons balkonnetje gezeten tesamen met de buurman onder ons, die een beetje troost en aandacht nodig had. Zijn vriend was nl. 2 dagen geleden hier overleden
Zeer trieste aangelegenheid
27 november 2011
Zondag
Vandaag afscheid genomen van de eerste lichting die voor ons was gearriveerd. Van Mike en zijn vrouw een aantal goede tips ontvangen voor een paar leuke trips
Daarna een paar uurtjes aan het zwembad doorgebracht
Onze dagelijkse wandeling door Suriname was er een van bevreemding. Normaal is de stad vol met mensen, nu kon je er een kogel doorheen schieten.
We hebben nu goed de weg kunnen zoeken naar een aantal adressen waar we naar toe moeten, hetzij voor een trip, hetzij voor onze afd. inkoop
Vandaag eten wij op ons appartement
That's all